Na’t/Naat

📍Na‘t kelimesi sözlükte nitelemek, iyi ve güzel şeyleri güzel sözlerle dile getirmek, methetmek anlamına gelmektedir.

📍Na‘t, özellikle Fars ve Türk edebiyatlarında Resûlullah Efendimiz'i (sas) öven şiirlerin yaygın adı haline gelmiştir.

📍Tekkelerde tarîkat merâsimi icra edilmeden önce salavat niteliğinde, Peygamber Efendimiz'e (sas) övgü mahiyetinde na’t okunmuştur.

📍Na’t okuma geleneği tekkelerin yanı sıra camilerde de düzenli bir şekilde sürdürülegelmiştir.

📍Na’t okuyan kişiye “na‘than” denilmiştir. Hatta Konya Mevlânâ Dergâhı'nın semâhânesinde na‘thanın na’t okuması için özel bir yeri vardır.

📍Şeyh Galib’in müseddes formunda yazdığı bir na’tın tekrar eden beyti şu şekildedir: “Sen Ahmed ü Mahmûd ü Muhammed'sin efendim / Hak'tan bize sultân-ı müeyyedsin efendim.”

📍“Sakın terk-i edebden kûy-ı mahbûb-i Hüdâ’dır bu / Nazargâh-ı ilâhîdir makam-ı Mustafâ’dır bu.” beyti ise Nâbî’ye ait olup halk arasında şöhret bulan na’t örneklerindendir.

📍Kütüphanelerimizde tamamıyla na’tlardan oluşan şiir mecmuaları bulunmaktadır. Örneğin Abdülbaki Efendi’nin düzenlediği bir şiir mecmuasında 50 iki farklı şairin 103 na’tı vardır. Bu tarz eserlere “mecmûa-i nuût” ismi verilmiştir.