📍“Zikr-i erre” Lâfza-i Celâl’i hançereden çıkarmak sûretiyle yapılan sesli bir zikirdir.
📍Zikrin ilerleyen aşamalarında kelimeler kaybolup sadece boğazdan testere sesini andıran bir hırıltı çıktığı için bu zikre “testere zikri” de denilmiştir.
📍Özellikle Yesevîler cumhur bir şekilde zikr-i erre icra ederler.
📍Buharalı Muhammed Şerîf Hüseynî bir eserinde Yesevîlerin zikrinde gittikçe şevkin arttığını, zâkirlerin sanki testere ile nefs-i emmâreden gelen arzularını yok ettiğini beyan etmiştir.
📍Abdulgâni Nablûsî “Bostânü’l-Fıkh ve Fetâvâ el-Hadîka” isimli eserinde insan vücudunda hançere ile kalbi birbirine bağlayan bir kanaldan bahseder. Hançereden ses çıkarmak sûretiyle yapılan Lâfza-i Celâl zikri, kalpte bir hararetin doğmasına sebep olur. Bu hararet kalbi tasfiye eder ve orada zikrin nurunun zuhûrunu sağlar.